Leververvetting: Vette lever is een dikke buik

Wat is leververvetting en wat zijn de risico’s?

Vette lever is een gevolg van te veel cholesterol in het bloed. Het kan worden veroorzaakt door te veel alcohol drinken, te veel roken of aandoeningen zoals diabetes en hoge bloeddruk. Vetten zijn in verband gebracht met hartaandoeningen omdat ze het LDL-cholesterol (slechte cholesterol) in het bloed verhogen.

De lever is verantwoordelijk voor het uitfilteren van bepaalde chemicaliën die een negatieve invloed kunnen hebben op uw gezondheid, dus als u niets verkeerd doet (bijvoorbeeld stoppen met roken), zult u geen problemen hebben met leververvetting.

Het is ook belangrijk om te weten dat niet alle vetten leververvetting veroorzaken; sommige vetten worden gewoon anders gemetaboliseerd en hebben verschillende effecten op uw gezondheid. Oplosbare vezels verminderen het circulerende cholesterol en beschermen daardoor tegen leververvetting. Maar het zal je er niet volledig tegen beschermen, dus je moet een gezonde levensstijl volgen – eet meer vezelrijk voedsel zoals volle granen en minder vet, bewerkte voedingsmiddelen zoals witte aardappelen, rijst en ontbijtgranen – en beweeg ook regelmatig gedurende 30 minuten minimaal 3 dagen per week.

Wat veroorzaakt leververvetting?

Vette lever is een ernstige aandoening die uw levercellen aantast. Het kan door veel dingen worden veroorzaakt. Andere oorzaken van leververvetting zijn: diabetes, het eten van slecht voedsel, of zelfs de medicijnen die je gebruikt als een chemotherapie. Het is belangrijk om te weten waardoor leververvetting wordt veroorzaakt, zodat u er iets aan kunt doen.

De meest voorkomende oorzaak van leververvetting is overgewicht, maar andere zaken (zoals het eten van voedsel met een hoog vetgehalte) dragen ook bij aan leververvetting. De beste manier om leververvetting te diagnosticeren en indien nodig een behandeling te krijgen, is door een biopsie van uw leverweefsel te nemen. Een biopsie neemt een kleine hoeveelheid bloed en weefsel uit de binnenkant van uw lichaam, meestal onder plaatselijke verdoving en kan helpen bij het diagnosticeren van een ziekte voordat deze ernstig wordt.

Wanneer de oorzaak van leververvetting onbekend is, zal uw arts testen doen om te bepalen of u de aandoening heeft of niet. Testen kunnen zijn:

– Leverfunctietesten (leverfunctietesten) – deze tests kijken naar hoe goed uw lichaam voedsel gebruikt en hoe goed het werkt in specifieke delen van het lichaam. Ze zoeken naar dingen als:

– ALT – meestal een verhoging van alanineaminotransferase (ALT), wat betekent dat uw lichaam eiwitten afbreekt en afbreekt, waardoor het wordt omgezet in ureum (een afvalproduct). Ureum resulteert in een verhoging van de ALT-niveaus

– AST – Over het algemeen zullen mensen met leververvetting die het goed doen met medicijnen lagere niveaus hebben dan mensen die het niet goed doen met medicijnen of helemaal geen medicijnen meer gebruiken, maar ze kunnen nog steeds worden getest op AST-waarden (wat geeft een goed idee als er een andere onderliggende ontsteking of ziekte is die het probleem veroorzaakt). Als er geen ontsteking of ziekte aanwezig is, zullen de AST-spiegels na verloop van tijd weer dalen zodra de medicatie begint, omdat de ontsteking uitsterft en er weer nieuwe cellen worden aangemaakt.

– Hepatitis B & C viral load – virale last meet hoeveel kopieën van hepatitis B & C-virussen (de virussen die hepatitis veroorzaken) er in uw bloedbaan zijn; hogere niveaus betekenen dat u meer virussen heeft en een verhoogd risico op infectie met hen (meer infectie betekent later meer schade).

– Hersenbilirubine – deze test zoekt naar bilirubine (een rode kleur), die wordt geproduceerd wanneer de stofwisseling misgaat bij te snel gebruik van vetten; hogere bilirubinespiegels kunnen betekenen dat u stofwisselingsziekten heeft zoals diabetes mellitus OF hepatitis

Hoe verhoogt overgewicht het risico op leververvetting?

Mensen met overgewicht hebben in de regel een hoger risico op het ontwikkelen van leververvetting. Vette lever is een teken dat er te veel vet in het lichaam zit.

Als je een leververvetting hebt, heb je te veel vet om gezond te zijn. En als u te veel vet in uw lichaam heeft, wat van invloed is op uw gezondheid, is het tijd om wat gewicht te verliezen, zodat u in goede gezondheid verkeert en vrij bent van de tekenen van leververvetting. U kunt zelfs afvallen door deze eenvoudige dieettips te volgen.

Dus, hoe verhoogt overgewicht het risico op leververvetting?

Een dikke buik is een van de risicofactoren voor leververvetting en vergroot ook de kans op overgewicht. Hier zijn enkele redenen waarom:

1. Uw middelomtrek is meer dan 40 inch (102 cm) voor mannen of 40 inch (102 cm) voor vrouwen;

2. Er is gezegd dat obesitas het risico op hartaandoeningen zoals een hartaanval en beroerte verhoogt;

3. Verhoogde niveaus van triglyceriden worden gevonden bij de meeste mensen met obesitas;

4. Meerdere studies toonden aan dat zwaarlijvige mensen een grotere kans hebben om diabetes te ontwikkelen;

5. Een vrouw die 30 kilo meer vet heeft, kan insulineresistentie of een hoge bloedsuikerspiegel ontwikkelen;

4. De combinatie van risicofactoren voor hart- en vaatziekten en leververvetting.

Overgewicht verhoogt het risico op leververvetting. Vooral mensen met een dikke buik en dikke heupen hebben meer kans op leververvetting. Ook de combinatie van risicofactoren voor hart- en vaatziekten vergroot de kans. Als je leververvetting hebt, gebruikt je lichaam dat vet als brandstof, zodat het in je lichaam wordt opgeslagen in plaats van vernietigd te worden. Daarom voel je je de hele tijd moe en zwaar.

Vette lever: dit is een veel voorkomend probleem dat door veel artsen wordt gediagnosticeerd en is te wijten aan overtollig buikvet. In dit geval hebben we het over vet dat is opgeslagen in de levercel en niet kan worden vrijgegeven als energie. Vette lever: Vette lever is een veel voorkomend probleem dat door veel artsen wordt gediagnosticeerd en is te wijten aan overtollig buikvet. In dit geval hebben we het over vet dat is opgeslagen in de levercel en niet kan worden vrijgegeven als energie.

Vette lever: dit is een veel voorkomend probleem dat door veel artsen wordt gediagnosticeerd en is te wijten aan overtollig buikvet. In dit geval hebben we het over vet dat is opgeslagen in de levercel en niet kan worden vrijgegeven als energie. Vette lever (‘levercel’) kan de weefsels en organen van ons lichaam, zoals onze handen of voeten, beschadigen (ze kunnen geïnfecteerd of beschadigd raken). Als je te zwaar bent, dan heb je meer dan de helft van je gewicht aan spieren in je onderlichaam (dijen), maar onthoud dat er maar één maat is die bij ieders lichaam past! Aangezien er niet zoiets bestaat als “perfect fit”, moet een persoon met overgewicht die wil afvallen beginnen met eerst gewicht te verliezen van zijn/haar bovenlichaam (schouders), dan van hun middel (taille), dan van hun heupen (heupen) . Het belangrijkste is dat u niet begint met diëten voordat u gewicht verliest van uw buik! Je tailleomtrek moet tussen de 35-40 inch zijn voor vrouwen of 40-45 inch voor mannen – als je hulp nodig hebt bij het meten van jezelf – hier is hoe!

Vette lever: dit is een veel voorkomend probleem dat door veel artsen wordt gediagnosticeerd en is te wijten aan overtollig buikvet. In dit geval hebben we het over vet dat is opgeslagen in de levercel en niet kan worden vrijgegeven als energie. Vette lever: Vette lever is een veel voorkomend probleem dat door veel artsen wordt gediagnosticeerd en is te wijten aan overtollig buikvet. In dit geval hebben we het over vet dat is opgeslagen in de levercel en niet kan worden vrijgegeven als energie.

Hoe kun je leververvetting voorkomen?

Vette lever is een dikke buik. Overgewicht verhoogt het risico op extra vet in de lever. Vooral mensen met een dikke buik en dikke heupen hebben meer kans op leververvetting. De combinatie van risicofactoren voor hart- en vaatziekten vergroot ook de kans op het ontwikkelen van een leververvetting.

6. Conclusie: Het belang van het voorkomen van leververvetting.

Vette lever is over het algemeen het gevolg van een onbalans tussen insuline- en leptinespiegels. De onbalans veroorzaakt ontstekingen, die de levercellen kunnen beschadigen.

De belangrijkste risicofactoren voor leververvetting zijn overgewicht, obesitas of diabetes. Deze aandoeningen kunnen insulineresistentie in het lichaam (of diabetes) veroorzaken, wat ook de kans op leververvetting vergroot. Naast deze risicofactoren kunnen levensstijl en voedingsgewoonten ook de risico’s op leververvetting vergroten door overmatige inname van suiker en vet.

Hoewel er een aantal factoren zijn die de vetophoping in de lever beïnvloeden, gaat het voornamelijk om twee hormonen: insuline en leptine. Insuline is verantwoordelijk voor het reguleren van de bloedsuikerspiegel in het lichaam; het houdt de bloedglucosespiegel op een gezond niveau door te regelen hoeveel glucose in de spiercellen wordt opgenomen en hoeveel glucose de vetcellen binnengaat om als vet (bijvoorbeeld als glycogeen) te worden opgeslagen. Leptine reguleert de eetlust, wat betekent dat mensen met een hoog leptinegehalte minder snel aankomen dan mensen met een laag leptinegehalte (hoge leptine leidt tot een toename van de eetlust).

De rol van leptine speelt een belangrijke rol bij de bescherming tegen overmatige vetophoping in de lever, maar men moet de rol ervan bij het veroorzaken van leververvetting niet onderschatten: er zijn onderzoeken die verhoogde niveaus van leptine aantonen na consumptie van vetrijke maaltijden. Bovendien, ook al lijkt het erop dat hoge leptine leververvetting veroorzaakt omdat het ervoor zorgt dat mensen sneller aankomen (in feite is dit niet waar), zorgen hoge niveaus van leptine ervoor dat mensen meer insulineresistent worden, zodat ze meer vet kunnen opslaan en vast komen te zitten. op hun gewichtstoename. Dus als men een dieet volgt dat rijk is aan koolhydraten en suikers zonder toevoeging van eiwitten of gezonde vetten uit groenten of vis – d.w.z. typisch westers dieet – en zwaarlijvig wordt door overmatige insulineresistentie – dan zal men waarschijnlijk eerder leververvetting hebben als ze hoge niveaus van leptine vergeleken met iemand die normale niveaus van dit hormoon heeft maar een normaal gewicht heeft (omdat ze meer zullen eten).